Bir gülüş düşer ansızın,
Sanki bahar, Almanca bir kelimeyle gelir.
Gönlümde camiler yükselir,
Her kahve molasında, bir dua gibi.
Güzelim, adın yankılanır sessizce,
Geri dönen dalganın köpüklerinde
Uzaklaşıyor ayakların
İncecik kumlara gömülerek
Bir şiir yazmak istedim
Yanımda kağıt vardı
Ve yeni açılmış bir kurşunkalem
Ve çok güzel bir konu
Bir şiir yazmak istedim
Küçücük bir kayık Ege de
Küreklerin türküsünde
Urla taraflarında
Cumalının yalnızlığından habersiz
Fırtınadan devrilmiş bir ağaç çaresiz
Bir çocuk şekersiz,annesiz
Üzüntülü anlarımda
Gözlerimi kapar ve portakal renkli
tütün kokulu
günbatımlarını düşünürüm İzmir’in.
Körfezin bitimindeki ılık güneş
Bir zamanlar yanımda,
sessizce yürürdün,
renklerin karışık kahve,
gözlerin derin bir sır gibi.
Asık suratınla bakardın,
ama kalbinde hep bir sevgi vardı,
Kadıköy vapur iskelesinin yanında
Kırmızı renkli bir kayık Haydarpaşa
yolcularını bekliyor.
Yumuşacık yağan
Bembeyaz sessiz kar
Neleri örtmek ister acaba
Küçücük bir çocuk camdan seyrettiği
Lapa lapa yağan karların karmaşasında
Neleri çözer o karışıklıkta
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!