Altından yular taktım,
Gümüşten eğer yaptım,
Çok güzel nallar çaktım,
Eşek yine eşektir.
Değer verdim kendine,
Eş görmedim dengine,
Sesinin ahengine,
Eşek yine eşektir.
Şehirlerde gezdirdim,
Çocuklara sevdirdim,
Tiyatroya getirdim,
Eşek yine eşektir.
Okulun bahçesinde,
Caminin gölgesinde,
Ekabir davetinde,
Eşek yine eşektir.
Yelesini taradım,
Gözlerini boyadım,
Değişir diye sandım,
Eşek yine eşektir.
Elmastan kolye taktım,
Yüksek katlarda baktım,
Gül suyuyla yıkadım,
Eşek yine eşektir.
Toprakta tepinecek,
Hep alçaktan yiyecek,
Sofrayı ne bilecek,
Eşek elbet eşektir.
Altın, elmas bilemez!
Okul, cami dinlemez!
Hep anırır, söylemez!
Eşek elbet eşektir.
Ev, ahır karıştırır,
Çifteyi yapıştırır,
Sopayı çalıştırır,
Eşek çünkü eşektir.
Saraylarda olsa da,
Ziynetlerle dolsa da,
İnsan tipli olsa da,
Eşek yine eşektir.
Güvenip öne alma,
Fazla arkaya koyma,
Eşekten adres sorma,
Bil ki eşek eşektir.
17.04.2006
Erdoğan BüyükKayıt Tarihi : 22.8.2013 12:01:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!