Eşekçe Değil Şiiri - Kemal Berk

Kimine verseniz, sevinçle gider
Kıymetini bilir, hep bayram eder
Değerini bilir onunla gider
Kimisi eşektir der, güler geçer

Deme kardeş deme, eşektir diye
Yıllarca bindiler ne güzel diye
Sırtımız yara, gönlümüzde leke
Eşektir diye bindiler tepe tepe

Ağzımızı açıp hep haykırışta
Tıkadılar boğazımı, samanla
Umut ettik verecekler hep başka
Bizi eşek sanıp, binerler daha

Bir tutam ot için, çalışır eşekçe
Dolanır onlar için, gece gündüzde
İnsanca yaşamak için, istedikçe
İnsanca davransan, değil eşekçe

Kemal derki “sevilip sevilmeye”
İnsanları, insan gibi bilmeye
İnsanların haklarını veremeye
İnsan, insanca değer vermeye

Kemal BERK
Fen ve Teknoloji Öğretmeni
Sunguroğlu İlkokulu Mdr yrd.
Sungurlu -Çorum