Esek Suskun Şiiri - Ahmet Okur

Gulerken aglattin sen beni
Ben ise guldurmek icin aglarken seni..
Uzaklastirmak icin her yakinima geleni
Aldin goze-perde saydin kefeni
Yer kalmadi horlamadigin
Is kalmadi zorlamadigin
Gecem yok ki horlamadigin
Hissim kalmadi korlamadigin
Ben sabri ilac bildim yaralarima
Sen ise dugun tuttun karalarima
Fesatlik sokmak icin dostlarimla aralarima
Ne canima acidin ne de paralarima
Her sey bir nokta ile biter ve baslar
Sana sinir olmadi dikdigim O taslar
Masum halimle suclu gibi doktugum o yaslar
Beni her gun, seni de bir gun haslar
Hakli olmak degil, sence hakli cikmak var
Zeytin yagi ile yazilmis yazdigin kitaplar
Surdugun esegi gordun; yollarsa pek dar
Esek suskun, ne yazik ki, her seyden haberdar
Saygidir EN SON yikilacak duvar
Susuzluguma care degil buz gibi sular
Disimda binlercesi, icimde sadece birisi var
Sigmiyor ayaklarim, daraldi kocaman bulvar
Bir caresizlik kamcisi beni surup goturen
Eyvah yazik! diyor halimi her goren
Yaranamadigim iki kisi; biri patron biri de sen
Sevemem artik sevemem! melegim de desen
Zulumhane oldu mutluluk mekanim
Ne ruhum dinleniyor ne de canim
Cehennem zebanisi gibi bekleyen bir..-anim
Diyemedim bir kez 'merhaba sultanim! .'
O beni sucladi, ben de o'nu hep
Yorgunlugum oldu savaslara sebep
Ne istek bitti ne de BOS talep
Cocuklarsa; 'kalem, silgi, defter ve murekkep...'
Nedense onlarin defteri hic mi hic bitmedi
Filimler, oyunlar, komputorler.. gucum yetmedi
Babam, annem bize boyle ragbet etmedi
Ne yapmislarsa MINNETTARIM, asla gucume gitmedi.