Eşek Sesi Duyunca (kıssa)

EŞEK SESİ DUYUNCA (Kıssa)

Bir zamanlar bir köye yeni imam atanır,
Ne imam köylüyü ne köylü imamı tanır!

Kısa sürede herkes birbirine alışır,
İmam da cemaatin birliğine çalışır!

Köylünün hallerinden tuhaf bir durum sezer,
Eşek sesi duyunca, hepsi abdest tazeler!

Toptan abdest almaya hiçbir neden göremez,
Yaşanan bu duruma asla anlam veremez!

Düşünür kara kara epeyce kendin yorar,
Sonra gider köylüye işin aslını sorar!

İçlerinden birisi imama cevap verir,
Olanları açıklar, merakını giderir!

Meğer ki yıllar önce yaşanmış bu doğrusu;
Cuma günü hutbenin teyemmümmüş konusu!

“Teyemmüm ederseniz abdest gibi yazılır,
Eşek sesi duyunca abdestiniz bozulur!”

Bizler bütün bunları hutbede duyduk derler,
O yüzden de hepimiz imama uyduk derler!

İmam, böyle bir şeyin olmasına şaşırır;
Bir yandan da iyice olayı araştırır!

Öğrenir ki eskiden köyün suyu hiç yokmuş,
Bütün köyün suyunu eşekler taşıyormuş!

İşte tam da bu yüzden o eski imam der ki;
“Abdesti toprakla da alırsınız velev ki!

Su yolunda eşekler bir kere anırmasın,
İyi anlayın bunu kimseler yanılmasın!

Eşek sesi duyunca demeyin zaman dardır,
Abdesti tazeleyin, çünkü artık su vardır!”

Ancak, köylünün biri gönülsüz dinleyince;
Hutbede okunana kalbini vermeyince!

“Eşek sesi duyunca abdestiniz bozulur,”
Sadece bunu anlar birden bire doğrulur!

Her gittiği ortamda bu cümleyi anlatır,
Anlatmakla yetinmez durmadan hatırlatır!

Belki işin kolayı bu, herkes ona inanmış;
Gereğini sormadan yıllardır uygulanmış!

Pir-î Fânî de hele; her duyduğun hak mıdır?
İlmin dışında kalmak, ilme müstahak mıdır?

MEHMET ŞAHAN (PİR-Î FÂNÎ)
20.02.2024 – KAPAKLI/TEKİRDAĞ