Eşek Hükümdarı Şiiri - Atilla Güler

eşeklerin hükümdarlığına seçilen
bir adam varmış bir zamanlar
inatçı mı inatçı
huysuz mu huysuz
anlamazmış pek öyle aşktan meşkten
dikine gidermiş burnunun hep
bakmazmış hiç gerilere
ne olur ne biter diye.
almazmış uzanan elleri kendisine
sırıtırmış en pisinden
çekildiği köşesinde;
kılmış anlayacağınız
pek bir üfürükten.
mikropluğuna laf ettirmezmiş
hiç kimseye
havadan da nem kaparmış
durduğu yerde.
sıkılınca canı alırmış başını
gidermiş uzaklara
kaybettirirmiş izini
bir daha bulunamamacasına.
hayatı da kendi gibi bir muamma
adam olmaz dermiş herkes
bu eşek geldi eşek gider
bari gitmeden
takıverelim de tacını
kendini sansın bir şeyler
şölenler düzenlemişler
törenle tacını başına geçirmişler
adam pek bir gururlanmış
tahtına kurulmuş vakur bir edayla
ağzını açmış iki kelam edecek
“a” demiş önce
“i” gelmiş arkasından
başka da bir şey söyleyememiş
yanmış eşekliğine yıllar yılı
içli içli ağlamış hep
dilinde a-i sesleri
başında tacı
kendisine tek eşlik eden
olmuş yalnızlığı

29.03.2006