Eşek Şiiri - İsmet Can

Eşeğin işi anırmak ya
Söz oldu mu kulaklarını diker
Her ne kadar saman yese de
Her yükün altında biter

Derdi hep, babamız rahmetli
Eşek kadarsın, eşek kadar akıl yok
Senin gibi eşeklere
Verilecek akıl çok

Eşek hep yükümüzü taşıdı
Sadık kaldı.
Boğaz tokluğuna
Ne yüklere daldı

Beni soracak olursanız
Hayatın yükünü çekmeden gittim
Sorumluluk korkusuyla
Çoktan bittim

Yıllarımı hep boşuna geçirdim
Zamanı su gibi içirdim
Geri döndüm sonunda
Pes ettim hayatta ki oyunda

Ahh,ahh diyorum şimdi
Haklıydı benim rahmetli
Çekemedim hayatın yükünü
İçtim durdum, zıkkımın kökünü

Ah eşek kafam ah,
Duvarlara vursam vah
Bu kafam eşek kadar eder mi?
Eşek mi, eşek, yoksa ben mi?