Adam ettiğin o eşek,
İlk sana tekme atar.
Altına serdiğin döşek,
İlk senin postuna bakar.
Eşek her zaman eşektir,
Eşeklikse genlerde var.
Yanlış ki, serilen döşektir.
İsterse altın ipeklere sar,
Eşeğin yavrusu sıpa,
Onu herkes bilir, tanır.
Sırtına vurduğun sopa,
Bir gün misliyle alır.
Keçiye on basar inatta,
Ne vefa bilir, nede sefa.
Atı bile geçer suratta,
Kendini ağır satar bu defa
Çölde kervanın kılavuzu,
Aklı fikri arpa, samanda
Değirmende en uysal kuzu,
İnadı uğruna hep zararda.
2023
Kayıt Tarihi : 2.4.2023 04:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Uğur Musab Şahin](https://www.antoloji.com/i/siir/2023/04/02/esek-41.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!