Esaret Şiiri - Erdal Sayıl

Al-al konuşmak istesem,
Kan gibi aksam desem,
Bir zonklama duyarım;
Çevrelersin damar-damar...

Ses olup taşsam desem,
Açık da, gizli-gizli de inlesem,
Gider, geri erer bana sesim;
Kuşatmışsın beni yankı-yankı...

Göze yasak mı olurmuş..?
Her çiçekte bir konukmuş...
Gözüm ihanet eder bana;
Her güzel senin görüntünde,
Bulunmaz başka çıkar yol,
Kamaştırırsın ışık-ışık;
Yanarsın gözümde pul-pul....!

Koku mu yok derim O'ndan güzel,
Gül kadar sümbül de güzel....
Karanfil, şebboy, lale sel-sel;
Kokun hepsini kaplar, sindirir, sarar;
Kokular gelir bana gül-gül....!

Ateş yaktıysa da elimi,
Yarası geçti kalmadı izi...
Ateş senle baş edemedi anla;
Tenin yaşar tenimde köz-köz..

Kalmadı sanma söyleyecek söz,
Şİmdilik bu giriş olsun sohbete;
Halimi anlatmaya yeter bu kez...