Esaret Şiiri - Hülya Sevinç

Çocuk büyümek ister bunu da hüner sanır
Ne yapıyorsa da büyükleri örnek alır
Hep anne babasını dinlemek zorundadır
Onun özgürlüğü de bu yüzden kısıtlıdır

İnsan çocukluğunda sanki esir gibidir
Onun velayeti büyüklerin elindedir
Büyüyünce o da her bir şeye egemendir
Bir gün anlar hür olmak da mutluluk değildir

Bazıları hayatta birçok yükü yüklenir
Kimisi çoluk çocuğa karışır evlenir
Kimileri işinde gece gündüz didinir
Zor gibi görünse de bu yükler iyi gelir

Ağır gelse de bazen hayata anlam katar
Yükler ne kadar çoksa yaşam isteği artar
Yükler azalınca bir gün, hayatın tadı kaçar
Bazı yetişkinleri bu duygular karşılar

Çocukluk, askerlik, öğrencilik… zor gibidir
Ama güzel anılar o zaman edinilir
O anlar kimine göre esaret gibidir
Hepsi elden gidince her biri çok özlenir