Es geçin yazdıklarımı /çocuklarımla konu ...

Hayatımın yarısından fazlasının yalnızlığını, Sizinle yaşamışım
Meğer beni anlamlandıran o kalabalıktaki yalnızlıkmış.
Dağıldık
Paramparça içim,bitmeyen bir sızı var içimde.
İnsanın en büyük benciliğiydi çocuklar.
Oysa şimdi doğanın bencilliğini yaşıyorum.
Güzel bir dağılma durumundayız aslında,
Aslında iç içe bir dağınıklık yaşıyoruz.
Kilometrelerce uzaklarda eminim
Benim sizi her gün andığım gibi, sizde
İçinizde taşıyorsunuz beni.

Bu günlerde çok fazla çocukluğuma dönüyorum.
Yaşlanıyorum galiba.
Tek yaşlanmaz dediğim yanımdı duygularım.
Ama geriye bakınca onu bile ne kadar
Hoyrat kullanmışım bedenim ve aklım gibi.
Duygularımın da yaşlandığını anlıyorum.

Zor koşullar güçlü insanlar doğurur
Diyordu bir arkadaş
Zor koşullara savaşçılar doğurmuşum.
Ama bilinçli ama bilinçsiz
Bencillik yapmışım bile diyemiyorum
Çocukluk sadece
Yaşıtlarınızın oyun oynadığı sokaklarda
Hayat kavgasını öğrendiniz
Vicdanım sızlıyor.
Azıcık büyümüş olsaydım
Vicdansız bir dünyaya gözünüzü açmanıza
İzin vermezdim.
Hep şans doğarken başlayan bir şey derim.
Nasıl bir ailede doğmakla ilgili
Ben seçmediğim paramparça bir aileye sahipken
Nasıl sorumsuz düşüncesiz davranmışım
Yetemedikçe daha çok farkına varıyorum.
Hangi duyguyla,
Örnek anne olma uğraşı içinde,
Kaçıracağınız çocukluğunuzu görememişim.
Son nefesime kadar yetmeye çalışacağım aslında.
Ama öylesine taştan bir kale ki dünya.
Şanslı doğmayanlara oksijen bırakmıyor.
Hepimize, nefes darlığı denen hastalık musallat olmuş
Soluğumuz yetmiyor insan gibi yaşamak için koşmaya

Uçuruma düşer gibi bütün duygularım
Bedenim çırpındıkça, ağırlaşıyor ayaklarıma
Ağırlaştıkça hızlanıyor zamanda düşme mesafem.
Kirayı ödeyemiyorken kış kapıda.
Dünyaya sevgiyle bakmak ısıtmıyor insanı.
Umut bugünden yarına sıçramıyor,
Umutsuzluk bulaşıcı hastalıkken.
Gönlünüzdeki zenginlik çek kesmiyor
Pembe hayallerinize. hayallerimiz sermayeyken
Umut tacirlerinin elinde.

Yalancı cennet diyorlar dünyaya,
Gerçeği nasıl acaba.
İnsan olmadığınız dünyaların hepsi cennet tir sanırım
Ha dünyada ha uzayda,insan gibi gitmek isterseniz
Sanırım öbür dünyada olur bu dünya.
Şanslı doğduysanız şanslı yaşayıp
Şanslı öleceksiniz demektir.

Her dünyada insan olmak uğraşı vereceğimizden
Umutlarımızın peşini bırakmayacak umutsuzluklar
Yarınlarınıza ışık olmak istedim. insan olmanın
Gerçeğini verebildimse çamura bulaşmadan,
Dokunmayan yılana dokunmayı öğretebildimse
Pişmanlıklarımı azaltacaksınız dünyaya karşı.
Üç neferde benden diyeceğim
Onurlu insanların kuracağı bizim dünyamıza,
Ben göremesem de,bileceğim ki
Mutluluk yakasında olacak çocuklarımın.

En çok hiç bir şeyi bilmiyor olmayı isterdim.
Cehalet mutluluğun anahtarı çünkü.
Kadere havale edersiniz ekmek alamama nedeninizi
Birde hayal kurarsınız ki.....
Sadece dünyada aç kalanların gidebildiği.
Böyle bir hayal kurabilseydim. eminim
Gönlümdeki çeklerle iyi bir semtinde
En iyi yeri tapulardım kendime ve tüm sevdiklerime.
Şanssızlık işte bilimsel düşünmeyi öğrendim.
Kendimiz gibi harcadığımız sürece
Oksijeni ve güneşi biliyorum ki,
Buzul çağına girip dünya toprak bile yapmayacak
Fani sandığımız bedenlerimizi. bütün bunları
Bilmek yetmiyor gibi yazmayı öğrendim.
Bilmeyenlerde öğrensin diye..

Hayatımın yarısından sonrasının da yalnızlığını
Sizinle yaşamak istiyorum..
Size bize insana Yakışır biçimde,mutlu.
Sizi seviyorum.iyi ki varsınız
Hayatla kurduğum bağı güçlendiriyorsunuz
İyi olun uzak olun mutlu olun.
Bu dünya bizim nasıl olsa buluşuruz bir gün

Küçük bir not:::
Mutlu dünyanıza
Girdimse böyle hesapsız.es geçin yazdıklarımı
Ben çocuklarımla yalnızlığımı paylaşıyordum.

GÜLER ATAŞ