Es Deli Rüzgar Şiiri - Deniz Gece Mavisi

Değince kulağıma sesi
Yırtıldı kırk yıllık yüreğimin zarı
Kelimeler kifayetsiz diller lal oldu
Gece o ve ben
Büyülüydü her şey
Durmuştu zaman
Geceyi dört dönüyordu sessizlik
Biz ise inatla yazıyorduk
Klavyenin şakırtısı gecenin sessizliğini mağlup ediyordu
Açılıyordu yüreğime giden bütün kapılar bir bir

Leyla mezarından çıkıyor
Mecnun kitaplardan fırlıyor
Ferhat bırakıyordu dağları delmeyi
Bir iki üç deyip atliyordu ayaklarım askin ateşine
Aşk gönüllü yanmak değil miydi
Küllerim savruluyordu geceye
Kokusu sınıyordu yanağıma
Mutluluk bu olsa gerek diyordu dilim
Sanki güneş değilde umurlarım doğuyordu
Acılar atlarından inip önümde secdeye duruyordu

Yer gök maviye boyanıyordu
Ansızın bir şilep kalkıyordu
Yüreğimin izbe ve tenha yerlerine
Bütün çöpler bir bir toplanıp atılıyordu konteynerlere
Ve bir aşk doğuyordu
Daha göbek bağı düşmemiş
Anadan üryan
Tıpkı gözlerime doğan gözleri gibi
Bu gece hükümsüz tüm acılarım
Es deli rüzgar
Aşığın bağrına bağrına es