Bu sabah;
Akşamüstü vardı avucumda
güneş doğarken.
Disari ciktim bulamadim
oysa
Ayak izlerini saklamıştım dun gece avluda
sen giderken
Bu sevda bitmez demiştin
Ama bak ne oldu sonunda
Ne ben varim nede sevdam simdi
Gittiğin Erzurum vagonunda
Bu öğlen;
Dün gece vardı kollarımda
Kuslar cıvıldarken
Seslendim duyuramadim
oysa
Bana seslenişine boyamistim duvarlari
sen giderken
Bu sevda bitmez demiştin ya hani
Bak ne oldu sonunda
Ne ben varim nede sevdam simdi
Gittiğin Erzurum vagonunda
Bu aksam
Ogleden sonra vardi huzursuzlugumda
Yuregime indim iki merdivenle ama kapisini acamadim
Anahtari da goturmussun giderken yaninda
Bu sevda bitmez demiştin
Ama bak ne oldu sonunda
Ne ben varim nede sevdam simdi
Gittiğin Erzurum vagonunda
Bu gece anladim ki artik yoksun hayatimda
Günlüğümü actim son yapragi da doldurdum anılarla
Sensizligi yazayim diye dusunurken yalnizligimla
Biliyorum ki
Ne ben varim
Ne de sevdam simdi
Yürüdüğün Erzurum yollarinda
Esra OcakKayıt Tarihi : 9.8.2005 19:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Suna Doğanay
Son derece basit ve anlaşılır kelimelerle kurduğu zaman zaman büyüleyici mısralarının içinde sadece insan faktörü olması onun kendini geliştirmesine etkili bir engel olacaktır. saygılarımla...
kalbine sağlık
TÜM YORUMLAR (9)