Palandöken-erzurum Şiiri - Yavuz Değirmenci

Palandöken-Erzurum vermiş omuz-omuza,
Güneyden kuzeyine tunçtan set oluşturmuş… Dadaşlar otağında otururken diz-dize
Alpaslan’ın sesini duyunca koşuşturmuş…

Çifteminare-kümbet;Saltukoğlu diyarı,
Çift başlı kartal olup nesiller tanıştırmış… Altaylar hazinesi; Anadolu ayarı, Geçmişle geleceği ruhunda buluşturmuş…

Elde mendil barıyla, dilde yanık mayası,
Huma Kuşu garibin halini soruşturmuş… Namelerle işlenmiş türkülerdir Dünyası,
Sümmani’nin sazıyla gönülleri coşturmuş

Altı yüz yıllık çınar, bir gün zayıf düşünce, Leş kargası düveller elini ovuşturmuş… Palandöken silkinip karını atmış önce, Anadolu ruhunu milletle birleştirmiş…

Yeniden kükreyip de şahlanınca Türk ruhu, İstiklal ateşini önce o tutuşturmuş…
İşgalciler şaşırmış, kaygılanmış güruhu
Vatana göz dikene silleyi yapıştırmış

Erzurum’lu süvari,Palandöken küheylan, Er meydanına çıkıp küffara darbe vurmuş… Mevzu vatan olunca geri durmamış bir an, Atatürk’le beraber Cumhuriyet’i kurmuş…

Erzurum şimdi öksüz,mahzundur Palandöken Çünkü Ankara da kiler başından savuşturmuş Yağlı börek yiyenler maziyi unutmuşken Hop!..Demiş DEĞİRMENCİ,tarihi konuşturmuş