Erzurum, Baba Ocağım
Erzurum, baba ocağım, can yurdum,
Dağlarında hüzün, ovalarında umut buldum.
Karlı sabahlarında güneşle büyüdüm,
Soğuk rüzgarlarında sevdayı öğrendim.
Her taşı bir hikaye, her yolu bir dua,
Yiğitlerin destanı yazılır burada.
Nene Hatun’dan kalan mirası taşır,
Palandöken’in zirvesi şahit olur aşka.
Çağ kebabında dostluk, ayran aşında muhabbet,
Kadayıf dolmasında saklı anaların şefkati.
Bu toprak yalnızca toprak değil,
Bu toprak, vatanın özü, yüreklerin sıcağı.
Erzurum, kışınla kavrulur eller,
Ama yüreği yanar, hiç sönmez.
Barların ezgisiyle coşar sokaklar,
Her adımında bir şair, bir kahraman saklı.
Baba ocağımsın, ilk nefesimsin,
Her vuslatım sana, her özlemim senin.
Ne zaman düşsem, adını anarım,
Erzurum, sönmeyen ateşim, sonsuz aşkım.
Kayıt Tarihi : 11.1.2025 13:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!