Sıla özlemi yakıyor yüreğimi,
N’olur götürün beni canevime.
Yakıp kül eylemeden bedenimi,
N’olur götürün beni canevime.
Ağaçlar yapraklarını dökmeden,
Goncagüller de dalından solmadan,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta