Erzin Şaha Kalkmış (Çocukluk Destanı)

Bir elinde kılıç “şahniyek” at üzerinde
Atatürk
Kaidede top mermisi taşıyan
Bir Türkmen kadını tasviri
Omuzlu kalçalı diri
Geniş oturumlu memeleri
İşte bu âbideden yukarı sollu sağlı
Nazeninim biz buraliik
Buralar Karamustafalı
Erzin Hatayın kapısı
Osmanlının son tapusu
Sonra ceddim Bekir Ağa oğlu Ali Ağa
Ali Ağa oğlu Mustafa
Ben onun oğlunun
Muhammed Kocakol’un
Büyük oğlu
Rıza Efendi diye maruf
Demircinin oğluyum
Anam tarafı Hafız Hasan
Ömer Fakılar
Dedem Sarıkamış şehidi Halil’in yetimi
Üstümüz kalaycılar altımız çarşı
Onlar bize “Hacı Beyli” yerine
Erzin aksanıyla
Hacı Bâli derler
Çayın ötesi mübarek ecdadın yattığı yerler
Kocayoldan beri, kenarları
Yarpuz ve daha neler bir ark akardı
Başını eğmiş yüzleri al gelinler ateş yakardı
Çocukluğum savaş gibi oyunlarla başladı
Kılıç ok taş vesair
Ordu toplar gibi toplanırdı çocuklar ordu
Kale yıkmaç, topal karga, modu modu
Sin sin fol çevirme, inek doğurdu moccu

Davranma, kömen, küşkü, çellik
Dındınarı, gülle oynamaç,
Şeritli sümüklü böcek dairesi
Elimizde Halepli gülleler
Nasılda falsolu gönderirdik gülleyi
Fasit dairenin içine
Yassı sıykal taşlarla
Çizgi şekkellemeç
Bayrak yarışı gibi mendil kapma
Oğlan çocuklarının mahalleli kızları
Son sürat salıncakta sallamaları
Etekleri buğulu uçuşan
Çıldırmış gibi kızlar
Kavak ağaçlarına çıkan
Üzüm gövdelerinde
Hellele çalmak
Daha çok oyun vardı
Pıslanpapır(saklanmaç) , elim
Birdirbir, hâlelim hulelim
Şu giden atın
Sağrısını elleyip gelelim
Cesaret işi oyunlar oynardı Türk
Bükülmezki bileği bük
Poligon niyetine tenha arar
Taşlara kurşun sıkardık
Kudurmuş köpeklerin
Ağzına bileğimizi sokardık
Kamışlı kuş, göğün sonu
Sevmeyen sevgilinin
Resimdeki kalbine
Atılan bıçaklar gibi
Bütün ağaçlar yara
Semersiz binilen atlara
Yetişemeden
Büyüyüverdik birden
Mezbaha ile ziraat koperatifi arası
Bir ömür yaşadım buralarda
Biz buraliik
Bizim semtimiz buralı
İnanmıyorsan git kütüphanede
Bir bak
Kitabın adı
'Osmanlılarda Aşiret ve Oymak'
(Aralık 2000)