Aynaya bakma ay gözlü
Şikayetçiler senden
Bana anlatırlar dertlerini,
Her bakmaya cesaretim olduğunda.
Derler bana
Bir kız çocuğu gördüm içinde,
Avazı çıktığı kadar bağıran.
Konuştu benimle,
Kimseler duymadı.
Kulaklarım bile,
Bu ses karşısında yetersiz kaldı.
aylar eksildi hayatımdan
sayamadım yıllar mı geçti yoksa
içtim her gün bir yudum senden
gerçeklikler kayboldu gecelerden
hayaller kurdum her gecenin 3’ü
en uygun vakitti var etmek için senin düşünü
İçimde çaresiz bir özlem,
Bir umut var beni ayakta tutan
Kalbim atıyor gözlerinde
Gülüşlerinde saklı hayallerim
Senin olmak için tüm bu çabam
Aç yollarını bana
Erkekler ağlamaz sanırlar
Bilmezler
Gözyaşlarının içlerine aktığını
Bir erkeğin mezarının üzerinde bir fidan görürseniz
Unutmayın
O fidan
gece dinler derdimi
bir daha da hatırlamaz
karanlıkları arasında gizler sırlarımı
ne başkası ulaşabilir onlara
ne de ben
ben anlattıkça daha da kararır
Gözlerin ne kadar benziyor gökyüzüne
İçim huzur doluyor her baktığımda
Onlar beni görmezler ama.
Benden her zaman yukarıdadır gözlerin
Ulaşmak istesem ulaşamam
Zihnim bulanık
Kalbim dağınık
Gözlerim uzakları görmüyor artık
Sen diye yattım kalktım.
Yüzünü,
Güneş’im ve Ay’ım kıldım .
kalbimin en ücra yerine hapsettim aşkımı
fazla da dışarı çıkartmıyorum kendisini
maazallah, korkuyorum namahremlerin aklını çelmesini
senin yanındayken değiştiriyorum kara çarşafla giyimini
örtsün görünen aşk uzuvlarını
belli olmasın yanan tarafları
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!