tek isteğim yüzüne bakarak muhabbet etmekti seninle
sen gelecektin en doğal halinle
ellerin ojesiz, yüzün makyajsız
ayaklarında terliklerinle
ağzından çıkan her harf beni mutlu etmeye yeterdi
bir tebessümün kelebeklere nefes olurdu midemdeki
hayat beklemektir.
her beklediğin şeye ulaştığında
yeni bir şeyi beklemek
ilk ezanı duyduğundan
son ezana kadar bekler insan
Sokak lambalarının tüm şehri aydınlattığı bu dünyada
Hilaldir yakın olan bana
Eksik ve yapayalnız
Kimine göre başlangıç
Kimine göre son
Kimine göre ise sadece figüranım başkalarının hikayelerinde
Bir evde iki küçük oda
Boyanmış duvarları beyaza
Aydınlatıyor odayı bir nur gibi
Duvarlardan ayrılmış oda,
Keskin bir bıçakla.
Bıçağın kestiği sınırlar dolu,
İnanmazdım aşka
Aşk inanırmış bana
Her gün giderdim yanına
Meğer kaçıyormuşum ona
Kader örmüş ağları
İnsan, bu havada sokakta mı bırakılır ?
Hayatımın orta yerine gökten çakılan bir cümle
Deldi geçti zihnimin iyilik duvarlarını giyotinle
Kaldı bir avuç merhamet geriye
Yükseldi idam sehpası öfke ve korku ile
yıllar önce kapanmıştı kolezyumun kapıları
kazanan cılız bir oğlan
kaybeden zamandı
kazanmıştı kazanmasına
ama işlenmişti yaralar ve acılar ruhuna
Korkuyorum
Sana değil
Sana giden yola aşık olmaktan
Korkuyorum
Kavuşmayı değil
çölümde kayboldum
yolumu arıyorum.
umutsun bana
bu ıssız,
bu karanlık çölün ortasında
senden her bir işaret
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!