O ağır jargonuyla sallanırken hayatın fiyaskodur mutluluklar
Klasik bir heba ediş durumundayız güzel delir
Zehir dumanız
Şakaklarında yakalanan savunmalar var Duruşundan asılırlar
Korkutur muymuş insanı bu kadar
Korkutur muymuş o ışıklar
Transparan çetrefilli sigeram siyah kuşak
Astral edebilirim o vakit bilakis beyaz kiram
Katrelerim tablolara yakın yakın apis hitap
Ontoloji gibi antoloji hicaz bit az tiz pikap
Tamam şimdi sana bahsedebilirim işte böyle hayat
Bir gece uçuyorum gökyüzü daracık
Jartiyerinde uranüs biraz da kaçık
Az biraz güzelim az biraz da açık
Ortam rengarenk ama yoktu cacık
- Her mana da yoktu , neyse
Benim gözümde neyse senin gözünde de o olsun dünya
Alçaklar hareketsiz
Dengemi bozuyor bu prüzü yalnızlığın
Bir zımpara yok mu ?
Törtüleyelim leş kargalarını
Solgun resimli bir tablonun kıyısında ,
canımı kurcalıyor bu varoluş meselesi
ve öze bugün bir kabul ediş buldum arkadaşım tarafından
sanırım bir mesele daha eşiğine oturmuş bulundu
ki karmaşık olan sadece duygu da değildi
bedenini anlamaya başlamak zamanın ve ruh parçaların dağıtılması tanrının , beni daha da köşeye atıverdi.
Zaman saatleri kent deşiyor , dirgin pulun harmonisi içten buruk ve yalnız sanat
sessizce dalgın olup yalınayak yürürken
kent sesi vurulmuş ve iç sesleri ayak uydurmaya zorlanıyor eş renklere
undan kapan bir toplu şiir fasıl edinen bir evlat gibi haksız girdaplar boğultusunu bunalım kevgirine çevirirken ,
canlanan bir közün eksikliği dağılmış etrafa, saçma kalınan kal deyimleriyle gamdan faysal bir tenin şarkısı üçüncü bir şahısla.
zebani öfkesi ve kuzgun kırlangıçlar sonbahar hüznününün annesiz bir radyo cesetlerini paronaya hastanesine vurur davulları.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!