Artık arama beni bulamazsın
Ben artık bulunamayanların arasına karıştım
Cesedim yok ortalarda belki bundandır şüpheye düşüşün
Çünkü ben öncedende bulunamıyordum, hiçbir yerde görülmüyordum
Daha doğrusu beni görenler gördüğünde unutuyordu
Ellerinde olmadan beni hatırlayamıyorlardı
Evet söyle bakalım Nöker
Şimdi ne yapıyoruz?
“Ben bilemem efendim
Siz diyeceksiniz biz yapacağız”
Susmak en iyisi diyorsun
Sen bilirsin deyince dağlar bile
Getirin lan şu teraziyi
Biraz adalet tartayım
Herkese istediği kadar verip
İstediğim fiyattan satayım
Bir benim elimde olsun
Bazen dilimde
Yüküm ağır benim dostlarım ise hep sağır
Duymazlar beni hiç istediğin kadar bağır
Beni hiç duymazlar yaptıklarıma uymazlar
Ne yükümü taşımama ortak olurlar
Nede yükü sırtıma kaldırırlar
Bir başıma bırakıp beni giderler
Seninle biz aynı dünyaların
Çok ayrı insanlarıyız
Sen güçlüden haksızdan yanasın
Bense mazlumdan haklıdan yana
Sen gücün peşindesin
Bense hep gücün karşısında
Yüzüne bakıp;
Neden, niçin diye sormadan
Ardıma bir kez olsun dönüp bakmadan
Sessizce çeker giderim
Sırf senin için
Bana neden susuyorsun diyorlar
Bilmiyorlar ki
Ben ulu orta konuşmam
Sivri dilliyim tamam
Ama dilimi de her yerde kullanmam
Ortalarda gözükmüyorsun diyorlar
Sanma ki beni uykuda
Bilesin, ben ki derin bir kuyuda
Yalnızım
Uykularımı alıp gözlerimden atmışım
Ve Ruhumu aydınlatmışım
Gelmişler yanıma soruyorlar
Sen kimden yanasın kimden tarafsın diye
Utanmazlar, arlanmazlar ve akılsızlar
Öğrenememişler daha
Bizim yerimizi bizim tarafımızı
Tükürüyorum yüzlerine
Boyu yetmez pencereden bakmaya
Sandalye koyup çıkar
Kafasını çıkarır camdan
Düşmeyim diye de tutunur pervazdan
Bir gözü oyun oynayan çocuklarda
Bir gözü elmalı şeker satan adamda
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!