Bir misafir edasıyla gelip durma aklıma
İki defa çalıp gitme kalbimin kapısını
Biraz bekle
Dinle heyecanlı atışlarını
Ev sahibi beklemez her zaman
Bazen misafir yakalamalı ev sahibini
Bu ateş beni yakmaz
Sen ateşime ateş ekle
Bu dert beni öldürmez
Sen derdime dertler ekle
Çağırdılar beni yine
Kutlu bir göreve
Güneş daha doğudan doğmaya devam ederken
Keyfini sür sen bulutların üstündeyken
Bizler alışkınız yalnızlıklara
Ve sırtından vurulmalara
Yaşadıklarımız çok koymaz bana
Sen küçük bir Fidan’ken daha
Gecenin geç saatlerinde
Bir güneş doğar
Karanlık odamın içine
Sen gelince
Kapanır perdeler kendi kendine
Değişir odanın havası birden bire
Ben bir annemi tanıdım birde seni
Böyle sevecen böyle şefkatli
İlk o öğretmişti bana gülmeyi
Şimdi sen öğretiyorsun bana
Hayatı ve insanları sevmeyi
Annem bana konuşmayı
Millet içinde millet olurda
Devlet içinde devlet olmaz
Zillet içinde bulunan zilletten medet umarda
Zillet içinde yaşayan zilletten utanmaz
Sana dedim ki, uzak dur onlardan
Bırak açık kalsın gönlümün kapısı
Beklediğim kimse yok tabiî ki
Ama yinede kapalı kalmasın
Bir şeyim yok ki korkum olsun
Desem ki hırsız bir şey çalmasın
Boş vermişim ne olacaksa olsun
Cüretim doğuştan
İsyanım yaratılıştan
Varlığım varlığından
Darlığım yokluğundan
Gücüm gücünden
Kudretim kudretinden
Dünyayı koymuşlarda omuzlarıma
Kaldırmamı bekliyorlar heyecanla
İzliyorlar beni film izler gibi
Gülüyorlar hep bir ağızdan
Çok komik bir filme güler gibi
Sarmışlarda belaların en püsküllüsünü başıma
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!