Kapımı çalan sen misin yoksa hayalin mi?
Sensen kapım açılır elbet hayalinse beklesin
Bunca zaman yollarını gözledim bir ümit gelirsin diye
Eğer sensen dualarım kabul oldu derim
Değilsen fazla beklemesin hayalin
Üzmeyelim üzülmeyelim
Sensizlik
Güneşin buz kesmesinden
Ayın dünyaya küsmesinden de beter
Sensizlik
Kuşların susmasından
Rüzgarın durmasından da beter
Seni sevmek için yaratılmış yüreğim
Bir sana bakmak için gözlerim
Bir seni sarıp sarmalamak
İncitmeden tutmak
Yanaklarını saçlarını okşamak için ellerim
Tüm güzel sözleri sana söylemek için dilim
Nereye gidersin, boşuna
Gidemezsin
Adam gibi dur durduğun yerde
Kaçma
Kaçamazsın da
Uğraşların boşuna
Büyüt beni sevginle,
Uğraş benimle
Sende herkesler gibi
Kaçıp gitme öyle
Yüreğime hasret ekenleri
Hasat ettim, gelmişken vakti
Bu gün rengim mavi,
Gökyüzünde boyanan bulutlar gibi
Umutlarımı da boyadım maviye
Bilirim ki umut fakirin ekmeği
Bende isterdim pembelere bürünmeyi
Herşeyi güzel ve renkli görmeyi
Ömrüm benden şikâyetçi
Haklıdır kendince belki
Bende şikâyetçiyim kendimden
Benim tutar yanım yok belki
Hep büyük bir amaç
Büyük bir ülküydü benimkisi
Kapısız bir evde oturmaktasın
Zamanı eline almış tutmaktasın
Sana mekân yok her yer senin
Emir vermezsin sen, bilirim
Her şeyin güzelini iyisini istersin
Gayet nazik ve kibarsın
Çatma kaşlarını
Öyle mahzunca da bakma
Birlikte işlemedik mi biz bu günahı
Öyleyse niye ben çekiyorum cezasını
Benim amacım yuva yıkmak mı
Yoksa size kavuşmak mı
Ne yapayım
Beni böyle yaratmış Tanrı
Bende olanlar bana yetecek kadar
Herkese o kadarını verdim dedi
Bende inandım
Ne yapaydım?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!