Gel de dertleşelim, gönül
Susmakla geçer mi bir ömür
Bu ömür ki, bir gülün peşinden sürünür
Yol bitmez uzundur, ama sonu görünür
Bu yola bazen hasretten duvarlar örülür
Her gün gelip geçerdim de önünden
Selamıma selam vermezdin
Dünya alem bilirdi de dilini
Bir kelamıma kelam vermedin
Bilirdim buzdandı yüreğin
Herşeyi hayallerde yaşamak,
Ağır bir yükü tek başına kaldırmak
Karmaşıklığın içine düşüp
Kendinle hesaplaşmak
Zormuş be gülüm, yapamadım
Oysa,güçlü sanırdım kendimi
Yüzümdeki bensin
Dudağımda ki uçuk
Halen gözlerimde
Çocuksun sen çocuk
Saçların belik belik
Gözlerin boncuk
Çekip gittin
Gitmekle de kalmadın
Azıcık aklım vardı
Onuda elimden aldın
Beni bana bırak demiştim
Onu da yapmadın
kör kapıları açma yüzüme
vicdanından ileri koyma beni
körü körüne bağlanma
allahını sever gibi sevme beni
ben yerimi bileyim sen de sevgini
bile bile gel üzerime
Bir gece ansızın çalacağım kapını
Usulca süzüleceğim içeri
Dolayacağım boynuna kollarımı
Sarıp sarmalayacağım titreyen bedenini
Sen kapat gözlerini
Seni sevdiğimi
Bilmeni istemedim hiçbir zaman
Ne sana bakan gözlerimi görmeni istedim
Nede beni sevmeni,
Ben sadece seni delice sevmeyi istedim
Oysa bende aynı toprağın çamuruydum,
Gel gözlerimi bağla
Ellerinle dağla yüreğimi
Kapat kapılarını
Çek perdelerini gönlümün
Bam teline basıp akort et ruhumu
Görsün herkes zalimin zulmünü
Beri gel ey üfürükçü
Birçok ahmak bakamaz yüzüne
Saygıdan
Ben tükürüyorum yüzüne
Sebebi, yalanlarından
Sen ki okuyup anlıyorsun Kitabı Kuran’dan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!