Ne sabir kaldı ne bir şey.
Akıp gitti yıllarım takvimden.
Daha sevemedim layıkıyla.
Koparıldı çiçeklerim dalimdan.
Büyüdüm artık bende herkes gibiyim.
Bırak beni yalnızlığıma
Çek yüreğimden elini
Bırak beni karanligima.
Çek gecemden güneşi.
Sende onlardansin biliyorum
Yıl ikibin on dokuzdu.
İnsanlık uzaya çıkıyordu zorlanmadan.
Gezegen gezegen Yeni yaşam formları aranıyordu.
Dünya küçük bir ekranın içindeydi.
Bir tıkla mesafeler asilabiliyordu.
Zeka artışi vicdanla ters orantiliydi.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!