Bir evde bir doğum olmuşsa eğer, o evde doğum anında duyulan coşku ertesi gün ve ertesi günlerde daha da artarak devam eder.
Oysa bir evde ya da ortamda bir doğum günü kutlanıyorsa eğer kutlamanın yapıldığı gün yaşanılan coşku, ertesi günü bile beklemeden kutlamanın son saatlerinden başlayarak yerini adı bilinen ama söylenemeyen bir hüzne terk eder. Yani doğum günü ertesi ile, doğum günü kutlamanın ertesi gününde mutlak bir renk farkı vardır.
Bu hüzün, kutlama pastasında söndürülen mum sayısı ile birinci dereceden ilintili değildir. Daha çok geride kalanlara, yaşananlara 'keşke' bindirmeleri, ileride duran ve yaşanacak olanlara ise 'acaba' giydirmeleridir bu hüznün nedeni..
'Keşke'ler, sınırları belli bir geçmiş çerçevesi içinde, hangi köşeye saklanırlarsa saklansınlar kolayca ele geçirilebileceklerinden, üstlerine yapılacak bindirmeler de o derece kolay ve kat-kat olur. 'Acaba'lar da ise durum bu kadar kolay değildir. Onların, sınırları hiç belli olmayan gelecek çerçevesi içinde hangi köşeden gözleri pörtlemiş bir korku simgesi ya da çapkın göz süzüşlü bir iştah şurubu olarak karşımıza çıkacağını bilemeyiz.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta