Ertesi günler sayımı Şiiri - Necmi Dayan

Emanet duran bir diş
aşınmış iskele kalasları gibiyim
ha düştüm ha düşeceğim
denizdeki gül bahçene

Sana
ne vakit koşmak istesem
bomboş köprüler şiir okuyor bana
Hava kapalı oluyor mor mor
yağmursuz bir bulut parçası
konuyor avuçlarıma

Gidişinin bu kadar
bu kadar gidişınin içinde boğuluyorum oysa
ummazdım
bizim sanırdım sabah kokulu kaldırımlar

Emanet duran bir dış
İskeleye cilve yapan minik bir dalga gibi
dizlerimi karnımda toplardım
sabahladığım parklarda
banklar yalnızlık kokarlardı
ısınmak için sana sarılırdım