Sen yoktun,
Ben kalbimin kırıntılarını toplarken,
Karabasan gecelerinde.
Uykusuzluğumu vururken anlından,
Gözlerimi kapatıp,
Ölümü düşündürürken her hücreme,
kalbimin ucundan bile geçmez,
artık birini sevmek.
delikanlı sözünden dönmez,
yolcu yolunda gerek.
çıkımda biraz zeytin biraz da ekmek,
tam sevgiye surat asmışken ben,
nereden çıktı bu baharın havası,
tam aşkı kızdırıp küstürmüşken kendime,
yüreğime bu gece bir kaç damla ay damladı.
kırmadan gülleri ve küstürmeden baharı,
küflü kapılar arkasında
belki hiç açılmayan kapılar
büyük denizlerin ortasında
belki hiç bulunmayacak kayıplar
diken tarlaları içinde
dün gece bir şiir okudum, yıllanmış sevdama,
ama ne dilim kıpırdadı nede dudağım.
hiç düşünmeden, takılmadan,durmadan okudum.
aslında tutamıyordum kendimi,
yüreğimin ta içiden gelen bir sevgi seli,
anlatıyordu geceye,seni nasıl sevdiğimi.
Zor diyorlar bana,
Sevdalanmak zormuş benim için,
Merak ediyorlarmış, sevdalımın bakışlarını,
Gülmek geliyor içimden kahkahalarla,
Gülemiyorum…
uzatır zaman bazı basit şeyleri aklın almaz,
ve acı çekersin zaman yüzünden,
ah bir yargılayabilsen zamanı,
o zaman hükmünü giydirirsin,
kalemini kırarsın zamanın.
ama ne mümkün bunu yapmak.
bu şiir başka tatlı, başka güzel, başka bir şiir.
bu şiiri diğerlerinden ayırt eden şey,
bu şiir sadece senin, başka kimsenin değil.
bakmayacaktın gözlerime öyle içten,
gözlerimden yüreğimi süzmeyecektin.
ellemeyecektin yüreğime, dkunmayacaktın,
artık unutma vakti,
zaman unutmanın tam zamanı.
zaman yani sabahlara doğmak,
yeni akşamlara batmak zamanı.
unutmak yabancı bir kelime değil,
yüreğim çoktan alıştı bu sözcüğe,
bırakıp gittim buraları, asi cahil bir sinir için bıraktım.
zaten yok denilecek kadar azmış dostum.
dosluk denizinde dostsuzluğa ağlıyordum.
herşeye sünger çektim,
kimv ar kim yok hepsini ağlatarak giitim.
birbirini boğan düşünceler kafamda,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!