ilk önce geceye küstüm,
gecenin beni kandıran yıldızlarına.
her seferinde kandırdılar beni,
bana seni sevdirdiler.
önce yıldız nazlı aşk şiirleri okudu,
sonra o yalancı seraplarla dolu karanlık uyuttu beni.
bir bensizlik gibi,
bir isteksizlik gibi,
dalarım gözü kapalı hasret gölüne,
mevsimin adı son bahar, kıyılar yapraklı,
ağaçlar ağlamakta.
ayrılıklar çoğalmış olacak,
nasıl gittin.
silip herşeyi bir çırpıda,
kırıp bütün aynaları,
nasıl gittin.
vakitin ölmesini beklemişsin gece yarısı,
önce beni uyutup,
Eski bir şarkı kadar kalıcı,
Dudaklarımdaki tadın.
Sevdamı acımasızca harcadın,
Benden her şeyimi alan sinsi kadın…
Bir kor parçası kadar yakıcı,
söyle hangi yiğide aşık yüreğin,
sen sevmeyi ne sanıyorsun,
hani nerede elindeki çiçeğin,
sen aşkı ne sanıyorsun.
bilmem hangi avcı tarafından vuruldun,
ayrılık ne acı
seviyorsa insan ve utanıyorsa tekrar sevmekten,
ayrılık kolay,
zor olan ayrılıktan sonra yalnızlık koyar.
ayrılık ne acı,
titriyorsa insan adı geçince,
bu sabah bir hayli geç kalkmışım,
can düşmanım öyle söylüyor.
güvercinlerime benden başka ekmek kırıntısı atan olmamış.
penceremin önüne, sabahın bir vakti,
onlarca özgürcük toplanmış.
kapım aralı, odam buz gibi olmuş.
kapılara ölü ruhlardan,
fedailer koyan sert rüzgar.
pencerelere onlarca korku ismi yazıp,
sonrada başı buyruk gezen rüzgar.
gecenin bir yarısı, sızıp ince çatlaklardan,
perdelerimle beni korkutan rüzgar.
bilirim canın denizi çeker,
uzaktır deniz sana, canın sıkılır,
inme sahile akşam üstü sakın,
yıldızlar gülüşünü,ay güzel yüzünü
deniz gözlerini kıskanır
Bir denizkızı gibisin benim için,
Gerçeksin, bir o kadar da efsane,
Yüreğimin her yerinde ismin var,
Gözlerimin önünden ayrılmaz hayalin,
Ama yoksun benim için,
Sen bir başkası için varsın.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!