Nerede kopar gündüz geceden
anlamı olmaktan çıkınca sevda
neden tutuşur bulutlar kadehim içinde
kan damladıkça şiirim üstüne
nasıl açar uçuk mavi keman çiçeği
gözyaşlarımın düştüğü defterimde
Karşı karşıyayım kendimle
kendimi yargılıyorum, suçluyorum,
suçlu da benim hakim de,
çaresizlikle güçsüzlük içiçe
zıtzıtayım kendimle
ceza veriyorum kendime
Bir köşe hep sensiz dururdu
gözlerim oraya takılır dururdu
daldınlığımdı suskunluğumdu o köşe
köşe dolunca içim dolardı
sensiz soğur buz keserdi bakamazdım yüreğim soğurdu
o köşe ya sağım olurdu ya solum
Kaç yıl önce seni beklesem gelir misin oraya
çevirsem tarihi geriye beni bulur musun burada
nedir nerededir bilmediğim
hayalimde bile görmediğim
taş mıdır toprak mıdır gezmediğim
o köyümüzün dağlarında
Sevsen bin severim
gülsen hep gülerim
gül desen düşmem yakandan
öpsen çıkmam koynundan
üzülsen bin üzülürüm
ağlasan hiç susmam
Gün gelip çağırsan da gelmem
yüreğim koşsa bedenim durur
aşkın ağır, ölüm yanında hafif kalır
azrail alamaz canımı da aşkın alır
Hayalinle sevişirim
Deniz kıyılarıma vurdun yine bugün
Yükselttikçe yükselttin dalgalarını
Bulutlarım kahırlara boğuldu
Göğsün kabarıktı, vurdun kıyılarıma
Çağlayan Birsu gibiydin
Sonra dönüp gittin açıklara
Çalkapı sensizlik nöbetlerindeyim
çatkapı gelmeni bekliyorum
yüreğimde kamalar saplı
nasıl dayanabiliyorsun
yüreğin bu kadar taştan mı
sigaramın öfkesiyle külleniyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!