EROL TAŞ...
(rahmetle anıyoruz)
Hep filim icabı ekmek parası
Çokça şükredermiş reklam arası
İçten kanıyormuş gizli yarası
Meğer ne kötüymüş bizim Erol taş.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla