Erol Taş Şiiri - Zikrettin Karaca

EROL TAŞ...
(rahmetle anıyoruz)

Hep filim icabı ekmek parası
Çokça şükredermiş reklam arası
İçten kanıyormuş gizli yarası
Meğer ne kötüymüş bizim Erol taş.

Gece uyumazmış mahçup yatarmış
Her hafta ikigün oruç tutarmış
Akşam çay demlermiş beleş satarmış
Meğer ne kötüymüş bizim Erol taş.

Yetime ilaçmış öksüze deva
Kabire uğramadan gelmezmiş eve
Her perşembe edermiş Eyup dua
Meğer ne kötüymüş bizim Erol taş.

Kötü bilsin demiş her can her yürek
Allah iyi bilsin kula ne gerek
İster kazma desinler isterse kürek
Meğer ne kötüymüş bizim Erol taş.

İki oğlu varmış ikide kızı
Yıllardır bitmemiş içinde sızı
Hep yokuş yaşamış olmamış düzü
Meğer ne kötüymüş bizim Erol taş.

Erzurumda doğdu bir Akşam üstü
Daha erken yaşta her şeye küstü
sekiz sene önce umudu kesti
Meğer ne kötüymüş bizim Erol taş.

Karaca üzüldü seni yazarken
Onunda saçına kar yağdı erken
Sana kötü denirmi hele ben varken
Meğer ne canmışsın bizim Erol taş...

Zikrettin Karaca