Bakmayın güneşin rengine
Boyadım ben onu rüzgarla
Döktüm en güzel renkleri havaya
Kim ne isterse rengini seçer
Renk bekleyeceksin belliki
Kimlik arayan bedenmi gördüm ne
Beğenmeden yüzyıllardır dolaşıyor gibi
Armudun sapı üzümün çöpü
Kim beğenmiş se aldanmış
Kabullenmiş
Çok uzak görünür aşkın varlığı
O karşına çıkıp seni karıştırana kadar
Çözülmeyecek kadar elin ayağın dolaşır
İnanmazsın hayatının akışını değiştireceğine
Aşk kapını çalınca kalbin kıpır kıpır
Yıldızlar şahidim sevgime
Gecenin gizemli karanlığıda
Sakin sukunet içindeki denizde
Bulutlar gizlemiyor ayın aydınlığını
Haykırmaya kalkınca sevgimi
Bugün geri gelmeyecek dünde öyle
Yaşadığım hiçbir şeyden pişman değilim
Bir daha yaşanacal olsa yine yaşarım
Kaybedilen yada kazanılana ardıma bakmadan
Hani kalbinde yer eden insanlar vardır
Günlerin içinde kendini dinlediğinde
Ahhhh çekilen günleremi bakacaksın
Ya da geçen günlerin verdiği hazzamı
Bir kafe de yapılan sohbetin sıcaklığına mı
Hangisine bakarsan ayrı güzellik
Gariptir insanoğlu hep bir ayrı
Sevdimi canını verir sevdiğine
Ömür nedir ki seven gönlüne
Güvenmiştir ona ve sevgisine
Yaşamın sınırları bitmiştir onunla
Bostancı sahili kara rağmen yine dolu
Sevgililer camları buharlanmış araçlarda
Kimisi sarılmış sıkıca
Kaçmasın sevdiği diye
Kimisi adalara bakıyor sevdiğinin omuzunda
Bakarken dışarıya yağan karın güzelliğine
Üşümüyorum geceye yıldızlar olmasa da
Soğuk işlese de içime
Üşümüyorum geceye kimsesiz gibi
Arabanın kontağını çevirdiğimde
Geceler uzun ve sessiz
Uzaktan bir kadın çığlığı inletiyor boşluğu
Şehvetin kollarında mı
Yoksa acının kucağında mı bilinmez
Sessizlikte çığlığın yankısı doğacak günde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!