Erol Dal Şiirleri - Şair Erol Dal

Ben terk ederek sana kavuştum.
Umarım sen de terk ederek bana kavuşursun.
Seni, sen kadar seviyorum.
Amin.

Okinono

Kana kana, emeceksin dudaklarından;
Kuzu olacaksın, peşinde ananın,
Doydukça emecek, emdikçe doyacaksın,
Damlayana kadar süt;
Sunalarından...

Evim yoktu.
Evim oldu.
…
Evim yok oldu.
…
Bebek soğuktan dondu.

Unutma;

Öptüğün dudak,
aldığın hazdan
ötesine savurur
tohumlarını...

Ana beni eversene
bak güz oldu yine,
bayırlarda çiçekler soldu.
Bende ana bende
...
Ana beni eversene

Garip bir durumdayım
Sorsalar sarhoş değilim
Görseler
Zil zurna hayat peşimde…

Bir ağzım var; harama aşiyan

Genlerine insan vari acı işlenmiş genler
Yüzlerine en çok gülmeyi öğretmişlerdir.
Dahi de;
Gülen insanların gülücükülerine değil
ellerine bakın.

Fotoğraf çekip
Üstüne şiir yazmak değildir
Şiir.

Yazıp,
Fotoğrafı aramaktır şiir.

Susadım, içtim.
Ya sen! ! !

Otuz beşime gelmişim, hala cıbılım....
Ellerimde nasırların yontusu ile, bir başıma buradayım.
Otuz beşime gelmişim..
Haberim yok...
Şakaklarımda hafiften başlayan beyazlıkları kepek sanırdım.
Her gün yürüdüğüm yol, uzun gelirdi de,