Elli yıldır özürlü kızına bakan anneye ithafımdır..
İlk gözağrın,kızın,muradın..
Elli yaşında,
Ben daha küçücüğüm, bakmayın şakağıma
Durun mevsimler durun, ağırdan dönün biraz
Yılların izi değil,çiğ düşen yaprağıma
Silin, hafifçe silin, parlasın yüzüm biraz
Erguvanla başlassın, baharımın coşkusu
Mini mini bir bebiş
Kıvır kıvır saçları
Henüz yeni öğrenmiş,
Sarhoşça adımları..
Boyu anca ulaşmış
Mertliktir bence dostluk, incitmemek birini
Sınırsız fedakarlık, kırmaktır kibirini
Gözünden sakınmaktır, zorda kalmasın diye
Ona gelecek zarar, bana olsun hediye
İçime çektiğim hava
Sanki senin kokun,
Sen de soluk verdiğinden
Aynı gökyüzüne..
Aynı martı, ufkumda süzülen
Gözümün odaklandığı
Ne dünya umurumda
Ne dün yağmadığı yağmurun
Kızıl gezegene inmiş Amerikalı
Parlıyormuşum ortasında çamurun
Ülke kurtarırken sızmış masada mavra
Parite ırzına geçmiş çapraz kurun
Ay sinirim çıktı yine
Öğretemedim bir türlü
Mukayyet olsan diline
Seni konuşma özürlü!
Kaç kere demiştim sana
Gideceksin madem ki geçen yıllardan sonra
Kuytularıma sinmiş izlerini sür de git
Yenilmeye and içmiş hücrelerime uğra
Karantina önerip, geçmişimiz kür de git
Bir kaç telini götür, avucuna takılmış
Görünüş aldatmasın, her nefiste ibret var
Bomboş sandığın bile, kendisince manidar
Bakmasını bilmeli, hoşgörüyle her insan
Kibre neden hasletin, ömrü ömürün kadar
Göremezsin bilmeden, her değeni gözüne
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!