Ayrılığın verdiği
Dayanılmaz bir acı.
Şunu bil ki bir tanem
Sensin bunun ilacı
Senden ayrı kalınca
Ayrılıklar değil mi
Belimizi hep büken.
İçimizden sevgiyi
Bizden alıp götüren.
Unuttuk biz gülmeyi
Sen şimdi geçmiş zamanla birlikte,
Birgün yaprakları sararacak bu defterde kaldın.
Üstüne milyonlarca,dize dize şiirler söylesem de,
Sen,o gün ki dem için,masam da meze kaldın.
İnkâr etmiyorum,halâ seviyorum seni.
Korkma kardaş,ellerim kirli değildir.
Çatlaktır,oyuktur,avuçlarım nasır.
Güneş yakmış,toprak parçalamış onları
Gel tut ellerimden,ellerim toprağın kokusunu taşır.
Ben tarlada dünyaya gelmişim
Niçin böyle geciktin, neden tezden gelmedin?
Yarı ömrüm tükendi yollarını gözlerken.
Yüreğimi dağlayan kordan ateş gibiydin,
Hasretini çekip de, seni candan özlerken.
Ayrılığın adını bir daha anmayalım,
Dudağımdan dökülen tatlı bir nağme gibi,
Yorulmadan hep söyler dilim senin ismini.
Seninle yaşanılan o günlerden hatıram,
Sol yanımda saklarım bende kalan resmini.
Maziyi her anışta kanar hicran yarası,
Yudum yudum sundun aşk şarabını,
Sarhoş oldum sanki, ayamıyorum.
Hiçbir şey bozmasın bu tatlı anı,
Öyle mutluyum ki, doyamıyorum.
Gözlerim görmüyor başka birini;
Yanımdaydın her zaman,
Şimdi uzak yerdesin;
Ne söz erişir artık,
Ne de görünürdesin…
Ulaşmam mümkün değil,
Seni büyük bir aşkla,
Sevmeseydim eğer ben.
Unutulur giderdin,
Silinirdin gönlümden.
Ne ismini anardım,
Şu kısacık ömrümüzde
Gözyaşları dökmek niye?
Mutlu olmak elimizde
Yaşayalım gönlümüzce.
Yaşam kucak açsın bize
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!