Erken Susturuldu Şarkılarımız

umut türküleri söylerdik el ele
caddelerde sokaklarda gelin alaylarında
bir ahmak ıslatan yağmurunda söndü
yaktığımız sevda ateşleri
tertemiz hayallerimiz vardı
bir nehrin girdabına kapıldı
kaybolup gitti
ilk filiz kıran fırtınasında
kırıldı ilk umutlarımız
engin denizlerde
boğulmaya mahkum arzularımız
biz çok şey istememiştik oysa hayattan
çorbayı beraber içebileceğimiz bir tasımız
ve odamızda
beraber oturabileceğimiz bir masamız
ama gel gör ki erken susturuldu şarkılarımız
bir Japon balıkçısının ağından çıktı
meçhul bir gemi kazasında kaybolan hayallerimiz
rihterin ölçemediği bir depremde
göçük altında duygularımız
erken susturuldu şarkılarımız