Vah dostlar,
Erken gelmişiz biz bu Dünyaya.
Dardı ki zaman,
Oturup konuşamadık,
Öpüşüp sevişemedik biz sevdiğimizle doya doya.
Vah dostlar,
Erken gelmişiz Dünyaya!
Az zamanda,
Uzun mesafeler kat etmek zorundaydık,
Hem de yaya.
Ayıplamayın kıskanıyorum diye,
Çok şanslı bugünün gençleri,
Razı değiller otobüse tramvaya,
Baksana basmıyor yere bunların ayakları,
Ya uça uça yaşıyorlar hayatı,
Ya kaya kaya…
Dönüp bakmıyorlar bizim gibi hiç arkaya.
Eyvah dostlar,
Erken gelmişiz biz bu Dünyaya.
Çok şanslı oysa şu gençler,
Çok şanslı.
Ne tırpan bilir onlar,
Ne tırmık...
Batmamıştır ellerine hiç kıymık.
İşliyor işte alet, övünüyor el,
Dert değil el ne derse der,
Problem mi var onlara,
Parmaklarının ucunda bilgisayar,
Veya babalarına alo demeleri yeter,
O gariban ne yapar, kime ne der,
Onlara.bir iyilik eder.
Kolaya kaçacaklar elbette kolaya,
Ne lüzum var onca olaya,
Kazanmak zor, haydi harcamaya!
Vah dostlar vah,
Neden acele ettik ki biz o kadar,
Dar mı geldi de yattığımız yer,
Geldik oltaya,
Çıktık hemen ortaya.
Bak ne cömert bu yüzyıl,
İlişkiler muhteşem,
İletişim yasaksız, özgür, rahat.
Toy olsa da onlar daha,
Ve bilmeden yaşasalar da sevgi olduğunu,
Gerçek hazinenin,
Ve tez deleceğini dibini müsrif'in.
Allah aşkına söyleyin,
Vermiyor mu bu yüzyıl
Ağızlara başka,
Gönüllere başka başka tat!
Öyleyse bu yüzyılda yaşamak vardı,
Şimdi güzel hayat.
Üzülme sen de ey aşk,
Hızlı yeyip çabuk doyuyor,
Değer vermiyorlar bana diye...
Bilmiyorlar onlar işte,
Bir daha o gemiye binemeyeceğini,
Zamansız inenin.
Kayıt Tarihi : 17.2.2019 01:45:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
beğeniyle okudum
TÜM YORUMLAR (1)