(Erkek Milleti)
Yarenlik maksat amma dedikodu bitmiyor.
Tembellik başa bela işe adım atmıyor.
Kadın koşsun her işe, aşa da tuz katmıyor.
Vuruşur kızla papaz köyün çayhanesinde.
Bulmuşlar bir çıkar yol, giderler demlenmeye.
Habire kuşlar gibi mezeden yemlenmeye.
Yetmez olunca rakı şarapla çimlenmeye.
Dökülür gizli sırlar gülün meyhanesinde.
Sözüm ona kadına kesik atar derinden.
İleri geri sohbetler malum abes yerinden.
Bir iki okşamayı sanar günlük kârından.
Yolunur aptal kazlar sülün barhanesinde.
Basmıştır topuklara tespih elde eş bilmez.
Kabadayı derler ya! Ketumdur asla gülmez.
İspat gerek erliğe, erkekliğe laf olmaz.
Çözerler uçkurları şehir kerhanesinde.
Giyinir borçla harçla baş köşeye kurulur.
Duruşu sanki sultan, Âlem ondan sorulur!
Bazen bir avcı olur, bazen defter dürülür.
Tükenir günler bir bir çapkın pastanesinde.
Başlar işe haplarla aldığı hazzı sorma!
Sıra gelir esrara, zulasında bir sarma.
Yetmeyince parası krize düşer yarma!
Unutur kimliğini akıl hastanesinde.
Kullanmak gerek aklı bilinmeli kar, zarar.
Yapılan pek çok işte sağlanmalı bir yarar.
Seçmek için güzeli vermeli doğru karar.
Macit gördü bunları hayat dershanesinde.
27.04.2017
Dikili/İzmir
Kayıt Tarihi : 30.4.2017 10:16:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!