Erkek ölümdür... Şiiri - Zafer Zengin Et ...

yazgıya isim yazmaktır duruşun
kopuşlar sonra dönüşler sanadır
gölge tarihse eğer
senden başlar, sana dön
-er

doğur
yoksulluğunla
çıkmazlarınla
içindeki büyük sorularla
yaratma iste
-r

kaç yaz öyküsüdür bu
gideni su adına sayıklamak
bir koşu eskilerden
kendi intiharıdır doğurma
-k

adını yaz kibele
tarih benimde
bende başlar bende biter
her gelen ölümlü gelir
can alır gider ürkmede
-n

su kandır
yürek aynası cesur
terdir uzayıp giden
sabırlı ve çalışkan
korkan olursa o'nun kadar
içine kapanır
yarattığına dayan
-ır

uçuk kavislerde düz
rahim ki yürekten önce
ve intikam kokusu
her çekilmede perde
sapla gözlerini
deş elleri
yas
arın
-ır

ölüme doğrurur kadın
karşı kutbunu
ne dinmez kan
artık sus
-an

dön eğril
buz liliyth'in gözleri
sıcak karşı kıyının sazları
al, bir bulut cennet
sen yarat mahpusluğa
ısrar
-la

yön yüzündür
kutsa tırpan yarasında
sığ
-an

güz
bulanma ellerine
çoşku ağ
-ır

kadın
an'ı yeniden yarat
-ır

sonsuz kus'a
acılar

gelir
erkek ölümdür...

an yılı /