Erkan Karanfil Şiirleri - Şair Erkan Kar ...

Sev dedin..
Çok sevdim
Gönlümün kıyılarına vuran dalgalar şahitti,
Her bir kum zerresi tanırdı seni,
Yakamoz lar hayalinle ışıldardı orada..
İlk elini tuttuğumda, içimde uçuşan kelebekler hiç konmadılar bir daha..

Sevdam yükseliyor aşk makamına
Hissediyor musun papatya ?
Ben divane iken Mecnun'dan bile
Yoksa sen gülüyor musun papatya

Hasretim yükseliyor aşk makamına

Anmak istemiyorum artık adını.
Harf harf yakıyorsun dudaklarımı.
Telaffuzu çok zor şimdi o kelimelerin,
Tahammülü yok rotasız cümlelerin..

Bakmak istemiyorum gözlerine

GİDİŞ
Gölgem vardı yalnızca hayat üzerinde,
Soluk bir ses, ve sendeleyen bir kalp ile.
Ben seçmemiştim kendim için gri tonları,
Ve beni boğan, daraltan sağır odaları..

Kavanozun dibindeki peyniri
Kapana koyan şeytan
Konan insan
Doymayan yan ..

Yarınlar da ne var

Elimde duran mürekkepsiz bir divit
Ucundan dökülen yakıcı bir asit
Korkma,sende ara kendinden bir kesit
Elim kilit, dilim kilit, gönlüm kilit
***000***
Baktım ve gördüm koca dünya çok basit

Çürük mazgalların altında kaldı solumayan nefesler
Yitik ruhların sal'ında kaldı hiç gelemeyen neferler.
Öyle bir özledim ki şefkat, merhamet kokan kucağını;
Nefesim solar, ruhum damlar damar damar aciz kanımdan
Geliver şimdi sen Mirac'ın en kutlu, nadide yolcusu,
Gel ki; nefes alsın, aşka kansın, nurunla yansın bu nadan

Gözlerinde ilk ışık
İlk yediğin şaplak;
Boğuluyorsun!
Nefes al !
.........

Ölü bir beden taşıyorum ruhumda..
Ölüm mü yoksa kurtuluş en sonunda.
Kus içindeki etden sefil bedeni
Dökülsün nefsin çürümüş emelleri...
..

Aynalardan kayıp dökülmüş günler,
Düşmüş maskeler birer birer.
Çoktan kokuşmuş hayatlar içinde,
Sen hala aynı yerde, aynı gülüşle, beni sevdiğin yaştasın.

Biliyorum bu ağıt hiç susmayacak.