I
Bir daha diz çökmeyecekmiş adam
Hayat mücadelesinden bahsediyorum…
pembe penceresinin başında suskun küçük hanım
bişey mi gücüne gitmiş?
/yemiş içini, bitirmiş mi?
penceresinin başında cama yapışan yasak dişiliği
ve belki iç-savaşının en kanlı anı bu
Duymayan kalmasın
açtı
açtı
açtı ayçiçekleri
Biri dönünce yüzünü
Aynada yansıyan yabancı...
varım-yokum-trak
Ben akıllıysam
o, deli
o akıllıysa
düşündüğümde seni
aydınlanıyor akşam üstülerim…
üstelik
hınca hınç bir hayat kavgasına tutuşmuşken uzak şehirlerde
aç, susuz, parasız falan kalmak o kadar da katlanılmaz şeyler değilmiş
Uykusuzsun son zamanlar
hoş bakıyorsun, hoşsun da!
Nasıl desem? Başka şeyler var
hoşsun ama
gariplikler var
Gece geç
loş ve boş bir sokak
Belki bin
belki yüz bin karınca
iki sıra geçiyor sokağı baştan başa
Odamın penceresine düştü
körpe bir yıldız
Aldım içeriye
gecem ışısın diye...
Çocuklugum geldi aklima
ve bir de
Bir ceketim var
Sizin olsun nimeti dünyanın
Bilmem sizin bildiklerinizi
Aklım ermez sizin kadar
Çıkıp gitmekten başka yoktur hünerim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!