Sönmüş tüm ışıkları koskoca şehrin,
Aydınlığı vurmakta sulara gök yüzü fenerinin.
Çektim ardına dek tüm pencerelerimin perdelerini,
Toplamaktayım, mum ışığında bir, bir düşüncelerimi.
Kimi kör, kimi topal, kimi yamyam misali,
Yorgun düşüncelerin bu olsa gerçek hali.
Kolumda zincir varken, boynuma tasma takar,
Rüyamdaki o cadı her gece benle yatar.
Beklerim tan yerinin gecemi bölmesini,
Kendime benzetirim bir mumun sönmesini.
Kayıt Tarihi : 29.11.2008 20:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!