eriyor hayat
yokluklar sulamıyor hayat toprağını
kaybettiğin yeşermiyor
giden arkanı dönmüyor
sen dönsen de kar etmiyor
yakamozu denizde
mehtabı gecede
ahbabı gönlün den
sevdasını kalbinden
hislerini kendinden saklama
göğün yedi kat üstünden
en tepesinden intihar etme
el etme etek öpme
uzat elini bel bükme
tut sevdiğini yar etme
ellere kanıp düşman etme
dilini terbiye et boş dönme
beynine hükmet düşman edinme
kalbini aç kendin den yüksünme
Kayıt Tarihi : 14.6.2014 00:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!