Deniz gözleri vardı
Her söyledigimi reddetti
Bıkmadan usanmadan ondan gitmeden
Hep onun için savaştım
Seni tanımıyorum dedi
Sözlerin öyle yaktıki yüregimi
Ölmektrn beterim şimdi
Gelmeyeceğini bile bile bekledim seni
Belki biraz seversin diye
Sevmedigini bile bile her saniye özledim
Oturdum bir sahil kıyısına
Yazdım bu mısraları sana
Belki görmeyeceksin ama
Yinede görürsen beni hatırla
Gözlerini gözlerime degdirdigin günü hatırla
Bilsemki dilimdeki tükürüğümle döneceksin hayata
Emin ol tükürmem yüzüne
İhanetinin varmı bir sebebi
Neden sevgimize ihanet edip gittin peki
Sebepler çoktur herşeyde
Umutlarımı yeşertmeye gelip
Kurutanlara dır isyanım
Baharlar vadedip
Beni kışlara mahkum edenlere dir cümlelerim
Sevmeyi bende ögrenipte başkalarına koşanlaradır ahım
Gökyüzü gibi karanlıktır
Yüregimin kalbimin içi
Acılar hançerler dolu
Sırtım kalbim
Yoktur kimsem bu hayatta
Tutsaydın ellerimi bir kere
Baksaydın gözlerime keşke
Tutsak etseydin beni kalbine
Satırlarımı mürekkebimi feda ederdim işte
Yaralamasaydın beni bu köhne hayatta
Herkes öldürür sevdigini
Kimisi bir kere
Kimisi binlerce kez
Herkes öldürür sevdigini
Hırsını alamaz söker atar yüregini
Aslında neydi olan bilirmisin
Ben seni düşlerken sen başkasını düşlermişsin
Ben seninle yaşarken sen başkası için yaşarmışsıın
Ben seni severken sen başkasını severmişsin
Benimle konuşmayı isterken
Degmeyen insanlara vermişiz gönlümüzü
İnsan sanıp tutmuşuz ellerini
Hayallerimizi yıkıp gittiklerinde
Anlamışız insan degil bir varlık olduklarını
Meyhaneye geldim şimdi oturdum köşedeki masaya
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!