Nur saçan yüzünü özledim anne,
Senden ayrılık zor kalmadı derman bende,
Kavuşmak istiyorum sana rüyalarımda olsa bile,
Hasretin kor oldu yüreğimde yakıyor beni anne.
Sıcaklığına çok ihtiyacım var üşüyorum anne,
Değer verirsin insanlara yüceltirsin
Sonra kendini fasulye gibi nimetten sanır
Anlarsın sen de o zaman hakikati
Ama ne fayda ne yaparsın
Artık hiçbir şey eskisi kadar güzel değildir
Çünkü eski elmas elmas değil
Ne oldu sana mavi göl
Nedir bu garip halin
Masmavi gözlerin parlamıyor eskisi gibi
İçinde bir ateş var bu her halinden besbelli
Gözlerimi kamaştırırdın bakamazdım sana
Şimdi neden öyle değilsin derdini anlat bana
Bence sen sırlı bir alemsin
Sende ne hazineler var
Tüm her şeyi örtmeyi
Ne çok seviyorsun sen
Sen gece
Bence sen tarif edilmeyecek kadar güzelsin
Seni ilk gördüğümde
Nasıl da heyecanlanmıştım değil mi
Ellerim tir tir titriyordu
Yüreğim yerinden oynuyor
Gözbebeklerim gittikçe büyüyordu
Konuşurken sözcükler
Dışarıda hava buz gibi ama üşümüyorum
En şiddetli soğuklar tesir etmiyor bana anlamıyorum
Belki de içimdeki sıcaklık karşı koyuyor ona
Kalbim o kadar sıcak ki dayanamıyor hiçbir şey karşısında
Soğuk mu o da ne korkmuyorum ondan
Aysbergler bile erir yüreğimin tam ortasında yanan nardan
Hüzne boyanmış etraf
Her yerde matem
Rüzgârların uğuldayan sesi
İnsanın yüreğini deliyor sanki
Yere düşen bir sarı yaprak
Sarı sapsarı, kırmızı kıpkırmızı
İnsanı düşündüren sonbahar yaprakları
Hüzünlü, buruk, kekremsi, acı
Elemli bir bekleyiş sarmış sanki her yanı
Benizleri sarı, simaları abus, gözleri ağlamaklı
Hayata güzel bakabiliyorsan
En ufak bir şey bile
Mutlu edebiliyorsa seni
Gözlerin güzeli görebiliyorsa
Güzel sözler duyabiliyorsan sevdiklerinden
Ne mutlu sana…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!