Erhan Arıkan Şiirleri - Şair Erhan Arıkan

Zekai Aksakallı

Sen kimsin diyorsun bana
Ben kimim biliyormusun
Canına can paresine emir verip
Hayini göğsünden vurduranım ben

2004 yılı yirmi Temmuz
Sırtımı yaslayacağım omuz
Öyle bir girdin ki Dünyama
Seninle büyüdü senle yükseldi başım arşa
Vatana, Millete ve Bayrağa bağlı ol
Kuran ahlakıyla hayırlı bir ömür yaşa

Sevgi

Sevgi kıskançtır, bencildir, kıskanır hep
Seversin
Çünkü sana benzer,
Senin gibi düşünür,

Ben nerdeyim

Sağ yanımda ayağı öpülesi,
Cennetim ayağının altına olan kadın, Anam

Sol yanımda dört çocuğumun cenneti kadın, Kadınım

Kahve
Dost için dostlar içindir
Dosta özeldir, dostla içilir
Kahveyi bekletirsen soğur, ama acımaz, bayatlamaz hiç, eski dostlar gibi tadından, lezzetinden bir şey kaybetmez, bir araya gelince tatlı komik gülmeceli anılara dönüşür, yanlışlar kusurlar örtülür...

Çay

Benim sokağım çıkmaz sokak
Girdin mi? çıkamazsın
Sevdiğim
Bütün pencereler renk renk
Laleler, menekşeler, güller
Aşk kokar, sevgi kokar

Dış ağrısı gibisin
Uyutmuyorsun geceleri
Sen geldikçe aklıma
Kalbim ağrıyor geceleri
Uyutmuyorsun beni
Çıkmıyorsun aklımdan

Bırak ellerimi git
Nereye kadar gideceksin ki
Soğursa, buz gibi olursa ellerim
Geri tutabilecekmisin?

Kır kalbimi kır

Seve seve gezdim
Ben bu sokaklar da
Kırıla kırıla
Döküle saçıla
Paramparça oldum ben

Yıllarca biriktirmeye çalıştım kendimi
Bir yanda toparlanırken bir yandan savurdum bendimi
Bir yanım
Annem'de,