Nevbete alışkın değil ruhum
Karanlıklar içinde aydınlık huzuruna erdim o gece
Biteviye arar dururum gayrı
Bir hazırlık içinde ya erguvanlar
Yeni bir devir açarlar incecik dallarıyla
Akşamın serin karanlığında
Kokusunu yalnız ellerinden tanırım
Servilerin saklamaya çalıştığı dolunay
Ancak senin gözlerinde
Bütün ihtişamıyla böyle naif görünebilir
Mahmurlaştığında gözlerin bilmem ki kim uyutur seni
Kara kara bulutları kim dağıtır gökyüzünde üzüldüğünde
Dalıyorsun ya bazen bir ukbaya kollarımda
Sarıyorsun ya ikbal-i ömrümü
Sayısız yalnızlığımı alıp götürüyorsun aynı sularda
27.05.2022
Kenan KaraKayıt Tarihi : 31.5.2022 01:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!