Erguvan Kokan Rüya Şiiri - Mehmet Kemal ...

Bölündü taze uykum bir ılık nisan gecesinde
Bedenim kabrinden memnun cesetler gibi yatarken sedirde
Dalıverdi; uzanalıberi kapalı duran zihnin ortasına bir rüya
Bu beden hiç bir gece böyle rüya yaşamadı daha...
Erguvan kokuyordu rüya.....

Nicedir görmediğim bir ihtiyar şehir göründü gözüme.
Artık pek te akmayan derelerini doldururdu insan damlacıkları
Ve tekerlekli demirleri ağaçlarından fazlaydı
Yalnız erguvan ağaçları vardı sıra sıra..
Erguvan kokuyordu rüya...

Kimbilir ne güzeldir?
Sabahı gübre kokulu ada faytonlarının birinde uyanarak karşılamak
Ya da olta sallarken merhaba demek şafağa,
Emektar köprüden boğaza doğru.
Sultanahmet Parkı'nın taze çimlerinde uyanmak ne güzeldir kimbilir?
Altı minarenin gölgesi altında durmak...
Üsküdar kıyısında bir eski sandalda izlemek güneşin doğuşunu,
Ve kız kulesine el sallayıp, olmayan kızı düşlemek te güzeldir...
Ama en güzeli, yeni açmış erguvan çiçeklerini izlemektir baharda.
Bana bir kez nasip oldu davetsiz bir rüyada.
Bu beden hiç bir gece böyle rüya yaşamadı daha....
Erguvan kokuyordu rüya.....

Yeryüzünün en çirkef güzeli
Ve tüm insanlığın en oynak gelini,
Kör düşlerimin koca şehri.
Her gece ziyaret et beni.
Ben seni beklerim...

Bir gecelik te olsa yüzdüm, adına Istanbul dedikleri o koskoca deryada.
Üstelik;
Erguvan kokan bir rüyada...