Ergenek 10 Şiiri - Volkan Uluç

Seni sevmek bu denli mi kötülenir oldu,
Karşında selama duran o insanlar şimdi işkencelerde,
Senin gözlerini değil sözlerini anlatabilen,
Nutukta bahsedilen tehlikeleri görebilen bu insanlar,
Şimdi o karanlık hücrelerdeler.
...
Oyun sahnesi kuruldu,
Herkes rolünü ezbere biliyor,
Bir sanıklar hariç...
...
Ellerim titriyor tel örgüler düştükçe aklıma,
Onların onuru şerefi nerede hani.
Vatanı elleriyle devreden kömür sevdalı bu halk,
Kendini intihara sürüklüyor ne çare.
Söz artık bitmiştir,
Şimdi karşı direniş zamanı...
Bu satırların mürekkebi kurumadan daha
İlk düşmanı yere sereceğim
Sinmiş bu Türk ruhunu.
Atatürk İlkelerine sahip çıkmak konusunda,
Kimse beni engelleyemez,
Eğer halk uyuyorsa kömür dumanından,
Siyaset kenetlenmişse al takke ver külaha,
Bir bir demir parmaklıklara atılıyorsa bu sevdalılar,
Sıra bize gelsin diye beklemek çözüm değil hiçbir şekilde.

Size bir sözüm var;
Sizler bu isyanı göz ardı edecek derin uykuda ki bedenler,
Bu ülkenin toprakları satılırken karış karış gavurun soyuna,
Bu isyanı bu direnişi göz ardı edecekseniz vatan hainliğini de kabul edeceksinizdir.
Kurtuluş savaşını üzerinden 100 yıl geçmeden unutacaksak da bırakın bu halleri uyanma vaktidir.

14/04/2009